Natuurtekortstoornis?
Geen hyperactiviteitsstoornis of een aandachttekortstoornis, maar een natuurtekortstoornis is waar veel kinderen tegenwoordig aan lijden. Verstoord gedrag door een tekort aan natuur in hun leven.
Op het schoolplein wordt er maar weinig meer gespeeld. Het ene groepje staat bij elkaar om te bespreken wanneer ze weer gaan “Robloxen”, het andere is aan het “TikTokken”. Een paar fanatieke voetballers richt hun focus op de bal. Op het schoolplein is van alles te doen wat door volwassenen uitgedacht is. Eigenlijk is alles ingevuld en daarmee is er ook geen ruimte om eens gewoon lekker om je heen te kijken.
En zo gaat het thuis verder; even gamen, dan naar de hockey, tennis, voetbal of muziekles. Oh ja, ook nog even huiswerk maken, want ook dat wordt al verwacht van kinderen in de basisschoolleeftijd. En dan is de dag al weer om. Maar wanneer hebben kinderen nog eens tijd om lekker niks te doen? Lekker in het gras te zitten, naar een mierenkolonne te kijken of hagedisjes zoeken? Paardenbloemen plukken en de pluizen zo ver mogelijk wegblazen? Kijken wat de wind met blaadjes doet of hoe ver een sprinkhaan eigenlijk kan springen?
Dat "om je heen kijken", opnemen wat je ziet, erover nadenken, fantaseren en zèlf ideeën opdoen, is nou net zo fijn voor je brein. Het ont-prikkelt je brein, het ontspant je spieren en het kalmeert je ademhaling.
Gelukkig wordt er tegenwoordig steeds meer onderzoek gedaan naar de voordelige effecten die de natuur op onze (mentale) gezondheid kan hebben. En die zijn er nog al wat. Eigenlijk is de natuur het beste medicijn voor heel wat kwalen, dus laten we dit gratis aanbod vooral benutten! Zelfs vies worden is bewezen gezond, vanwege alle goede microben die onbedoeld in het lichaam komen. Oh en het gelukkigste land ter wereld is Finland. Raad eens hoe dat komt…juist, de Finnen besteden van alle Europeanen de meeste tijd in de natuur!
En misschien denk je nu: “die van mij kan zich nog geen 5 minuten buiten vermaken”. Dat zou best kunnen, want kinderen zijn het niet meer gewend. Maar ook hier geldt: oefening baart kunst. Hoe vaker ze buiten zijn, hoe beter ze leren zien wat er allemaal te doen is en hoe enthousiaster ze zullen worden. Laten we deze natuurtekort stoornis op gaan lossen en een nieuwe generatie opvoeden die de voordelen van buiten zijn weer leert zien en vooral ook benutten, om zowel fysiek als mentaal gezond te blijven.
Dus stuur die kinders naar buiten, laat ze los in het bos, geef ze een schepnet en laat ze spelen tot ze niet meer kunnen.
Suzanne Verhagen
Psycholoog