Ouders, jullie hoeven het echt niet alleen te doen!
In mijn werk als orthopedagoog geef ik vooral sociaal-emotionele begeleidingen aan kinderen, jongeren en jongvolwassenen. Zij komen bij mij om bijvoorbeeld te leren minder angstig te zijn, beter te kunnen plannen of sociaal vaardiger te worden. Maar soms zijn het ook de ouders die hulp willen. Zo kreeg ik een tijdje geleden een vader en een moeder op intakegesprek omdat hun zevenjarige dochter al 3 maanden een paar keer per nacht wakker werd: zij had last van nachtmerries. Via de huisarts waren ze naar Spil Helpt gekomen. Vader en moeder zaten er helemaal doorheen; ze kwamen ernstig slaap te kort. Ze wisten echt niet meer wat ze moesten doen en waren radeloos naar de huisarts gegaan. Ik vertelde hen dat opvoeden ook het moeilijkste is wat er is en zeker wanneer je zelf slaapgebrek hebt. Zie dan nog maar eens de juiste beslissingen te nemen. Na het horen van hun verhaal gaf ik de ouders de opdracht om een dagboek bij te houden van het slaapgedrag van hun dochter en dan zou ik ze een week later weer zien om adviezen te geven en om hun dochter even te spreken.
De ouders wilden graag dat ik met het meisje zou praten, omdat zij wel eens aangaf dat ze niks mocht zeggen. Ze waren bang dat er misschien iets was gebeurd waardoor zij die nachtmerries had. Wat bleek: het meisje vertelde me dat zij haar nachtmerries graag wilde vertellen, maar dat dat niet mocht van mama; dat maakte haar boos. Toen ik de ouders dit vertelde zuchtte moeder en zei: 'Ja, na vier keer op een nacht een nachtmerrie aanhoren, was ik er wel klaar mee en heb ik gezegd dat ze dat niet meer mocht doen.' Hierdoor had hun dochter het idee gekregen dat zij nooit meer over haar nachtmerries mocht vertellen, wat natuurlijk nooit de intentie was van moeder. Er werden nieuwe afspraken gemaakt: wanneer het meisje een nachtmerrie had zou ze papa en/of mama roepen, maar zou ze in bed blijven liggen. De ouders zouden naar haar toekomen zodat zij even kort haar nachtmerrie kon vertellen om vervolgens weer te gaan slapen.
De ouders kregen de opdracht om dit vol te houden en niet na drie nachten hun dochter toch weer bij hen op de kamer te laten slapen. De vader vroeg zich af of dit wel ging werken en of ze niet drie maanden later helemaal gesloopt weer bij mij op gesprek zouden zitten. Ik sprak mijn vertrouwen uit dat als ze consequent zouden blijven volhouden, ze in korte tijd verbetering zouden zien. We spraken af dat we via de mail contact gingen houden. Na een week mailde ik en vroeg hen hoe het ging. Het ging bijzonder goed en de ouders en hun dochter sliepen veel beter. Ze hadden het vertrouwen dat het goed zou blijven gaan. En inderdaad: ook na een maand of twee ging het nog steeds erg goed en waren ze erg blij dat het zo simpel bleek om weer goed te kunnen slapen. Moeder gaf aan dat ze heel blij was dat ze naar de praktijk waren gekomen en bedankte me voor de hulp.
Soms is de oplossing heel gemakkelijk, maar weet je het als ouder even niet meer. Zoals ik ook tegen de ouders van het meisje vertelde: opvoeden is het moeilijkste wat er is en we vinden als ouders dat we dat toch gewoon moeten kunnen. We maken tevens allemaal de fout door te denken dat we het alleen moeten doen. Zelf liep ik al tijden tegen het gedrag van mijn dochter aan. Een vriendin had mij gewezen op een goede therapeut waar zij ook was geweest voor haar zoon. Ik dacht steeds: 'ik ben orthopedagoog dus dit moet ik zelf kunnen oplossen.' Uiteindelijk heb ik toch de hulp van de therapeut ingeschakeld en dit heeft voor veel rust gezorgd binnen ons gezin. De therapeut heeft mijn dochter slechts één keer gezien en daarna hebben mijn man en ik een adviesgesprek gehad. De praktische tips die daaruit volgden waren zeer fijn. Dit zijn nota bene tips die ik zelf ook geef, maar die tips toepassen op mijn eigen kind kwam niet in me op.
Ik ben erg blij dat ik de stap heb genomen om hulp in te schakelen, want ook als orthopedagoog weet je soms niet meer waar je goed aan doet. Dus ouders: wees niet bang om professionele hulp in te schakelen. Jullie hoeven het echt niet alleen te doen! Voor hele praktische opvoedingsvragen biedt Spil Helpt ook online hulp aan. Kijk op de site bij de Gezinswijzer voor meer informatie.
Tamar van Velzen
Orthopedagoog
